Een klassieke tijdgenoot
Daphné Du Barry wordt op 5 juli 1950 geboren aan de Utrechtseweg aan de oever van de Rijn in Arnhem, de hoofdstad van de Nederlandse regio Gelderland. Na haar middelbare studies aan het gymnasium in haar geboorteplaats studeerde ze talen aan de Universiteit van München en vervolgens aan Mac Gill in Canada. Daphné spreekt vloeiend zeven talen. Later studeerde ze drie jaar moderne literatuur aan de Sorbonne in Parijs. In 1971 ontmoette ze de publicist en kunstcriticus Jean-Claude Du Barry in het huis van Salvador Dali in Cadaques in Spanje. Een paar jaar later zouden zij en Jean-Claude trouwen.
Daphne genoot een korte vocale carrière op het gebied van variété-opname van 45-toerenplaten op het Philips-label, waaronder “Porto Vecchio” (met tekst van Didier Barbelivien), dat in de zomer van 1982 een hit werd. Vervolgens studeerde ze vijf jaar lang design in Parijs met de Hongaarse meester Akos Szabo. Dan ontmoet ze Marcello Tommasi in Florence, een van de grootste meesters van de klassieke figuratieve beeldhouwkunst in Italië, en gaat als leerling zijn atelier binnen. Tegelijkertijd gaat ze naar de Academie voor Kunst en Design in de Medici-stad.
Als toonaangevende vrouwelijke vertegenwoordiger van de klassieke figuratieve stijl heeft ze een perfect inzicht in proporties, de contouren van lichamen en een gevoel voor het transcendente. Je wordt voortdurend verrast door de onuitputtelijke verscheidenheid van haar thema’s en de consistentie van haar stijl. Haar passie voor de schoonheid van lichamen komt voort uit een bijna ideale inspiratie, maar het is eerder de charme van de intelligentie dan van de zintuigen die ons boeit.
Het werk van Daphné Du Barry verdiept ons begrip van de magistrale opmerking van Ingres: “Er zijn geen twee kunsten, er is er maar één: die gebaseerd is op schoonheid, eeuwig en natuurlijk”.
